Sensiz

Sensiz, ölmekten korkmaya başlıyorum mesela,
Ne hevesim kalıyor, ne de birşey alasım.
Sensiz müziği bile sevmiyorum mesela, kuru gürültü gibi,
Anlamlı kılan ne varsa yaşamayı, sevemiyorum
Ama yine de korkmaya başlıyorum sensiz kaldığımda....

Aslında karanlık, bir zamanlar sevdiğimiz karanlık
Öyle bir çöküyor ki üzerime anlatamam.
Telefon çaldığında sesi yüreğime işleyen,
Heyecanımı tarif edemediğim telefonum çalsın istemiyorum.
Cevap verecek kimse yok, anlatacak dertleşecek.
Sana şiirler yazıyorum göndermek istemiyorum.
Adını tutuyorum mesela aklımda bir dilek gibi
Yüzüne boyalar sürüyorum rengarenk
Saçlarını tarıyor, elbiselerini soyuyorum
Yokluk öyle birşey ki;
Seni seviyorum ama yanımda ol istemiyorum....