Yok hayır şimdi zamanı değil aşkın. Hiç değil. En ağır yaralarımı bile onaramamışken nasıl kaldırabilirim bu ağır yükü. Hadi geldin bari, neden bu kadar imkansız zamansız geldin. Git diyemem biliyorsun kal da diyemem. Of ! Allah'ım bu ne çıkmaz. Zaman bir an önce aksın istiyorum ne olacaksa olsun karar verememek seçememek ne kadar da acı. Zaman herşeye karar verecek olan benim adıma. Ama bilmeye hakkım yok mu neler olacağını? Bedenim ve ruhum ayrı mekanlarda gezerken nasıl sağlayabilirim kendi bütünlüğümü? Bu parçalanmış kimlik nasıl barışır bir daha kendisiyle? İkisi arasında kalmış bir oyun gibi hangisi kazanacak acaba hangisi? Mantık mı, duygular mı? Kaybeden yine aşk olacak galiba. Şarkılar şiirler hep onu işaret ediyor bu günlerde anladığım kadarıyla. Gerçi her türlü kaybediyor aşk. Kavuşsa yine kaybedecek gibi. Bu ne ya? Kavuşamamak belki aşkı saklar sonsuza dek. Yoksa kuru bir avuntu mu bu cümle? O kadar çok soru var ki beynimde. Hepsi hepsi zamanla cevap bulacak ve biliyorum ki ben öğrendiğim anda aşk da dahil hiçbiri orada olmayacak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için teşekkür ederim.