Şimdi kalabalıkta keman çalıyor birisi. Bense bir yüz seçmeye çalışıyorum içimi aydınlatacak. Günlerden cuma gece saat onbir. Bir yüz ama bulamıyorum. Biliyorum gelmeyeceksin. Arasan sorsan diye çok umdum bu gece, belki ondan kalp ağrım.Yine umut acıtıyor içimi ama ben vazgeçemiyorum beklemekten. Kemancı acı acı çalıyor, ben kalkıyorum biraz daha umut bırakıp deniz kenarında. O güzel tabloya bakıyorum ve yol alıyorum kalabalıkta. Kalabalık saklıyor kederimi.12.30 civarı bir saat kadar kafede oturup dönüyorum biraz daha umut bırakarak. Aptal gibi hissediyorum kendimi...Ve iki satır dökülüyor ruhumdan kağıda...
Gel! Geçtiğin yolları öpeyim,
Gel! Bir yüz görümüne bin can vereyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için teşekkür ederim.